Ένας τύπος, τώρα που μπήκε η άνοιξη, καθισμένος στην εξοχή σε μια καρέκλα, αράζει απέναντι από ένα δάσος. Όπως αγναντεύει, βλέπει μέσα από έναν θάμνο να πετάγεται ένα σκατωμένο παπάκι και να φεύγει τρέχοντας. Δεν πρόλαβε να καταλάβει τι έγινε και άλλο ένα σκατωμένο παπάκι ξεπροβάλλει από τον θάμνο...
Σηκώνεται από την καρέκλα και εκείνη τη στιγμή, άλλο ένα σκατωμένο παπάκι φεύγει από τον
θάμνο.
Το παίρνει απόφαση, πλησιάζει στον θάμνο και βλέπει έναν να σηκώνει το παντελόνι και να λέει...
-Αχ, πάλι καλά που ήταν τα παπάκια να σκουπιστώ...