Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Ξεχνώ μανα μ' ....

Έλα Μπούμπην, μας βγάζουν φωτογραφία
Ένα καλοκαιρινό πρωί ήταν δύο γεροντοπαλίκαρα με Αλτσχάιμερ και κάθονταν στο παγκάκι του πάρκου, ατενίζοντας το άπειρο. Κάποια στιγμή γυρνάει ο ένας και λέει: 
-Ρε Θύμιο, ξες τι πεθύμησα να φάω?
-Τι ρε Τάκη?
-Ένα παγωτό χωνάκι.
-Και γω καιρό έχω να φάω... Να πάω να πάρω;
-Ασε ρε, συ είσαι μεγάλος έχεις και το μπαστούνι, θα πάω εγώ.
-Άι καλά, τράβα.
-Τι γεύση θες;
-Πάρε φράουλα.

Ξεκινάει να φύγει ο κυρ Τάκης, δεν κάνει πέντε μέτρα και ο κυρ Θύμιος τον φωνάζει:
-Τάκη, βάλε και σιρόπι στο παγωτό.
Περπατάει άλλα δέκα μέτρα ο κυρ Τάκης, ξαναφωνάζει ο θύμιος:
-Βάλε και τρούφα από πάνω στο παγωτό.
Φτάνει στην γωνία για πάει στο μαγαζί, ξαναφωνάζει ο Θύμιος.
-Φέρε και κάνα νερό να χουμε.

Περνάνε είκοσι λεπτά και ο Θύμιος περιμένει. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Τάκης με 2 κιχιά στα χέρια.
-Έλα Θύμιο, πάρε το κιχί που ζήτησες.
-Και που ναι το κακάο μου?