Δύο δικηγόροι ήταν φίλοι πολλά χρόνια. Είχαν γνωριστεί στην νομική και όταν πήραν τα πτυχία τους άνοιξαν μαζί ένα γραφείο. Μεταξύ τους έλεγαν και μοιράζονταν τα πάντα. Με τα πάντα εννοώ και την γραμματέα τους.
Μια μέρα όμως, η γραμματέας μπήκε στο γραφείο και τους ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος, αλλά δεν ξέρει ποιανού από τους δύο είναι το παιδί. Αυτοί, σαν σοβαροί και σωστοί ενήλικες που ήταν, δέχθηκαν να αναλάβουν από κοινού την κηδεμονία, καθώς και το κόστος της γέννας.
-Ρε φίλε, θα σκάσω! Πάω έξω να κάνω ένα τσιγάρο. Αν γίνει κάτι ειδοποίησε με.
-Έγινε ρε, θα 'ρθω αμέσως!
Μετά από κάνα μισάωρο, ενώ ο πρώτος καθόταν στο παγκάκι απέναντι από την κλινική και κάπνιζε, ανοίγουν οι πόρτες και βγαίνει ο δεύτερος με ένα βλέμμα σοβαρό και θλιμμένο:
-Τι έγινε ρε?
-Ήταν δίδυμα.
-Δίδυμα?! Τέλεια! Και γιατί είσαι έτσι?
-Το δικό μου πέθανε...