Ο ταλαίπωρος προσπαθεί να επιλύσει NP-Πρόβλημα
Ταλαιπωρία, σύμφωνα με τα ετυμολογικά λεξικά πρόκειται για την πνευματική ή σωματική καταπόνηση. Αν σταθούμε σ' αυτόν τον ετυμολογικό άξονα και παρεκκλίνουμε ελαφρώς, θα συνειδητοποιήσουμε πως η έννοια της διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Πιο συγκεκριμένα, η ταλαιπωρία έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που το ζητά ο οργανισμός τους. Η καθημερινή ταλαιπωρία που υφίστανται είναι αποτέλεσμα της ιδιαιτερότητάς τους ν' αντιμετωπίζουν κάπως ανορθόδοξα τα αναπάντεχα κυρίως γεγονότα της καθημερινότητας, με αποτέλεσμα να επιλέγουν άθελα τους, μα στην πραγματικότητα επειδή έτσι σκέφτονται και ενεργούν, πάντα τον δύσκολο και πολλές φορές επίπονο δρόμο. Αυτά τα άτομα ανήκουν στην κατηγορία των ταλαίπωρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: Όταν βρίσκεσαι σπίτι σου και κάποιος σε παίρνει τηλέφωνο να κατέβεις γρήγορα κάτω, εσύ ως ταλαίπωρος που είσαι πολύ απλά απ' την βιασύνη σου ξεχνάς την ύπαρξη του ασανσέρ και κατεβαίνεις έναν σκασμό σκαλιά με τα πόδια, στη συνέχεια βρίζεις την τύχη σου που και καλά δε σε θέλει και επιστρέφοντας μόλις φτάσεις στην πόρτα του διαμερίσματός σου, συνειδητοποιείς πως έχεις ξεχάσει τα κλειδιά μέσα. Ε, τότε είσαι ταλαίπωρος.
Πιο συγκεκριμένα, η ταλαιπωρία έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που το ζητά ο οργανισμός τους. Η καθημερινή ταλαιπωρία που υφίστανται είναι αποτέλεσμα της ιδιαιτερότητάς τους ν' αντιμετωπίζουν κάπως ανορθόδοξα τα αναπάντεχα κυρίως γεγονότα της καθημερινότητας, με αποτέλεσμα να επιλέγουν άθελα τους, μα στην πραγματικότητα επειδή έτσι σκέφτονται και ενεργούν, πάντα τον δύσκολο και πολλές φορές επίπονο δρόμο. Αυτά τα άτομα ανήκουν στην κατηγορία των ταλαίπωρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: Όταν βρίσκεσαι σπίτι σου και κάποιος σε παίρνει τηλέφωνο να κατέβεις γρήγορα κάτω, εσύ ως ταλαίπωρος που είσαι πολύ απλά απ' την βιασύνη σου ξεχνάς την ύπαρξη του ασανσέρ και κατεβαίνεις έναν σκασμό σκαλιά με τα πόδια, στη συνέχεια βρίζεις την τύχη σου που και καλά δε σε θέλει και επιστρέφοντας μόλις φτάσεις στην πόρτα του διαμερίσματός σου, συνειδητοποιείς πως έχεις ξεχάσει τα κλειδιά μέσα. Ε, τότε είσαι ταλαίπωρος.
Ταλαίπωροι υπάρχουν πολλοί στις μέρες μας. Σημαντικό επίσης είναι και το γεγονός πως οι ταλαίπωροι χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Υπάρχουν οι μόνιμοι ταλαίπωροι καθώς και οι περιστασιακοί. Τους μόνιμους τους έχουμε εντοπίσει από καιρό, καθώς όλη τους η ζωή είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία. Άλλωστε δεν ξεχνούν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται να αναφέρουν στο περιβάλλον τους πόσο ταλαιπωρούνται κάθε μέρα. Κάθε παρέα έχει και από έναν μόνιμο ταλαίπωρο, ο οποίος μάλιστα είναι τόσο ταλαίπωρος που συνεχίζει να αναρωτιέται γιατί τον δουλεύουν ακόμα οι φίλοι του. Όσον αφορά τους περιστασιακούς, ε, κακά τα ψέματα, όλοι μας λίγο πολύ έχουμε υπάρξει. Είτε το θέλουμε είτε όχι η ταλαιπωρία καιροφυλακτεί και μας καταπνίγει κάθε φορά που θα αφαιρεθούμε ή θα νιώσουμε βαρεμάρα. Παρόλα αυτά το να είσαι περιστασιακός ταλαίπωρος έχει και τα καλά του, καθώς πάντα έχεις ένα λόγο να πεις μια αστεία ιστορία και να αυτοσαρκαστείς προκαλώντας το γέλιο και τη συμπάθεια του περίγυρού σου.
Αυτά τα ολίγα περί της έννοιας της ταλαιπωρίας. Τέλος, αν διαβάζοντας το άρθρο αυτό και ακόμα αναρωτιέστε σε ποια κατηγορία ταλαίπωρου ανήκετε τότε... ξαναδιαβάστε το, μα να ξέρετε πως μαστίζεστε από ταλαιπωρία.
.
.