Ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα, μια μητέρα πηγαίνει τα παιδιά της στο σχολείο. Καθώς οδηγάει πετάγεται από μια διασταύρωση ένα αγροτικό και τους παίρνει παραμάζωμα. Ο γυναίκα έπεσε σε κώμα και ξύπνησε μετά από καιρό στην εντατική, την ώρα που ο γιατρός βρισκόταν στο δωμάτιο και μελετούσε τα διαγράμματα:
-Γιατρέ που βρίσκομαι, τι έγινε?
-Είχατε ένα σοβαρό τρακάρισμα και πέσατε σε κώμα.
-Ναι αλλά στο αμάξι ήταν και τα παιδιά μου, που είναι τα παιδιά μου?
-Στο δίπλα δωμάτιο .....
-Είναι καλά? Ο Γιος μου είναι καλά? Ήταν πολύ καλός στο ποδόσφαιρο και είχε προοπτικές να γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής!
-Με συγχωρείτε, αλλά ο γιος σας έχασε και τα δύο του πόδια και δεν θα ξανακλωτσήσει μπάλα.
-Τι με λέτε τώρα γιατρέ!! Η κόρη μου είναι καλά? Ήταν πολύ καλή στο τένις και είχε προοπτικές να παίξει στο Ρολλάν Γκαρός!
-Με συγχωρείτε και πάλι, αλλά η κόρη σας έχασε και τα δύο της χέρια στο ατύχημα. Οπότε δεν θα μπορεί να κρατήσει τίποτα ξανά ....
Η γυναίκα πλαντάζει στο κλάμα και ο γιατρός προσπαθεί να την ησυχάσει. Τότε τον ρωτά:
-Γιατρέ πόσο καιρό είμαι σε κώμα?
-Ένα μήνα.
-Και τι ημερομηνία έχουμε σήμερα
-Σήμερα είναι πρωταπριλιά!
Η Γυναίκα σκάει ένα χαμόγελο, σκουπίζει τα δάκρυα της, γυρνάει και λέει στον γιατρό:
-Γιατρέ μήπως με δουλεύετε?
-Σαφώς .... και τα δύο σας παιδιά πέθαναν στο ατύχημα.